بیماری داخلی زمینه‌ای

در حدود سی بیماری داخلی مختلف، ریزش مو یک علامت هشدار دهنده است. وقتی بیماری زمینه ای نباشد ریزش مو نیز کنترل می‌شود. دو بیماری شایعی که بیشتر از همه باعث ریزش مو می‌شود: کم کاری تیروئید و کم خونی می‌باشد. این ریزش مو در حقیقت ریزش موی واکنشی و خود بخود محدود شونده است. چند ماه بعد از بیماری اولیه ریزش مو به طور ناگهانی آغاز شده و موها به ویژه در ناحیه گیج گاه کاهش می‌یابد.

درمان برخی سرطان‌ها

به دنبال درمان برخی سرطان‌ها ریزش مو ایجاد می‌شود. رادیوتراپی و شیمی‌درمانی منجر به ریزش مو می‌شوند. اغلب موارد به دنبال اتمام درمان سرطان موها به حالت نرمال بر می‌گردند.

عفونت‌های قارچی سر

در بچه ها شایع است. ریزش مو توأم با پوسته ریزی و خارش سر به صورت موضعی می‌باشد. مسری است، به راحتی قابل درمان است.

بیماری مزمن یا جراحی بزرگ

ممکن است حدود ۳ یا ۴ ماه پس از یک بیماری مزمن یا جراحی بزرگ، بیمار به طور ناگهانی تعداد زیادی از موهای خود را ازدست بدهد که به علت استرس بیماری یا جراحی است و موقتی می باشد.
بیماری سیستمیک

ریزش مو می تواند از علائم بعضی از بیماریها باشد. بیماریهایی مثل لوپوس،دیابت یا کم خونی میتوانند در مراحلی از بیماری فرد را دچار ریزش مو کنند.بنابراین تشخیص علت ریزش مو می تواند سبب کشف بیماری و درمان به موقع آن شود.

ریزش موی تکه‌ای در جلوی سر

می‌تواند در تمام بدن گسترش یابد. تصور می‌شود که علت این ناراحتی نقص در سیستم ایمنی باشد، اما همچنان عوامل ناشناخته‌ای هم وجود دارد که در بیشتر موارد پس از طی یک دوره زمانی این مشکل برطرف شده و موها مجددا رشد می‌کنند، اما در شرایط نادری هم مشکل جدی‌تر و طولانی‌تر می‌ماند.

وضعیت سلامتی

وجود بیماری هایی چون سل ، دیابت ، عدم کارکرد صحیح غدد تیروئید می تواند در روند رشد مو اختلال ایجاد کند.

لوپوس

لوپوس یک بیماری خودایمن مزمن است که در آن سیستم ایمنی خود بدن به بافت‌های سالم آسیب می‌رساند. این مشکل ۵/۱ میلیون فرد را در سراسر جهان درگیر کرده است و در سال‌های باروری زنان بیشتر اتفاق می‌افتد.

علائم: لوپوس معمولاً موجب خستگی شدید، سردرد، زخم‌های دهانی و متورم شدن و دردناک شدن مفاصل می‌شود. افراد زیادی دچار یک زخم پروانه‌ای شکل در پل بینی می‌شوند و حساسیت زیادی به خورشید پیدا می‌کنند. علائم دیگر آن شامل تب، تورم پاها و دست‌ها و اطراف چشم، درد سینه و کم‌خونی می‌باشد. افراد زیادی همچنین دچار ریزش مو می‌شوند که ممکن است خفیف باشد و فقط موقع شامپو کردن موها یا شانه کردن آن اتفاق می‌افتد. این ریزش مو می‌تواند شدید هم باشد و موها دسته‌ دسته بریزد و روی پوست سر هم زخم‌هایی ایجاد شود. ازآنجاکه این علائم در مشکلات دیگر هم ممکن است اتفاق بیفتد، معمولاً بیماری لوپوس مقلد بزرگ هم نامیده می‌شود.

مشکلات پوست سر

ناسالم بودن پوست سر می‌تواند موجب اتهاباتی شود که رشد مو را دشوار می‌کند. مشکلات پوستی که موجب ریزش مو می‌شود شامل شوره‌ سر، پسوریازیس و عفونت‌های قارچی مثل کچلی است.

علائم: شوره سر باعث می‌شود پوست کف سر بریزد به همین دلیل پوسته‌های زردرنگ چرب در موهایتان می بینید یا روی لباستان می‌ریزد. این مشکل درنتیجه مخمری به نام مالاسزیا، تغییرات هورمونی یا چربی اضافی پوست ایجاد می‌شود. پسوریازیس که مشکلی خودایمن است که موجب تغییروتبدیل بیش از حد سلول‌های پوستی می‌شود و پوسته‌ای ضخیم و سفیدرنگ روی پوست ایجاد می‌کند که اگر کنده شود خونریزی می‌کند. کچلی هم با قارچی که با لمس کردن فرد یا حیوان مبتلا به آن دچار می‌شوید، لکه‌هایی قرمزرنگ روی پوسته سرتان ایجاد می‌شود که منتشر می‌شود.

عفونت

بعضی از عفونتها مانند عفونتهای قارچی باعث ریزش مو می شوند که با درمان آن با داروهای ضد قارچ، می توان از ریزش مو جلوگیری کرد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: